در دنیای عکاسی، نور جوهر هر تصویر عالی است و نورپردازی تکمیلی به عنوان تکنیک حیاتی عمل می کند که این جوهر را زنده می کند. آیا تا به حال ناامیدی از ترکیب دقیق یک عکس را تجربه کرده اید، فقط برای اینکه متوجه شوید تصویر نهایی با سایه های سنگین صورت و از دست رفتن جزئیات مواجه شده است؟ این لزوماً نشان دهنده مهارت های ضعیف عکاسی نیست - اغلب به این معنی است که شما تکنیک حیاتی نورپردازی تکمیلی را نادیده گرفته اید.
عکاسی اساساً نقاشی با نور است، جایی که تعامل بین روشنایی و تاریکی، کنتراست، بعد و اتمسفر را ایجاد می کند. با این حال، نور طبیعی همیشه کامل نیست، به ویژه در محیط های داخلی یا شرایط کم نور که در آن سایه ها می توانند غالب شوند و منجر به تصاویر کدر با جزئیات از دست رفته شوند.
نورپردازی تکمیلی، همانطور که از نامش پیداست، شامل استفاده از منابع نور اضافی برای روشن کردن مناطق سایه دار فراتر از منبع نور اصلی است. این تکنیک کنتراست کلی تصویر را کاهش می دهد و نتایج متعادل تر و طبیعی تری ایجاد می کند. تصور کنید که یک چهره را در نور مستقیم خورشید می بینید - ما لکه های تیره را درک نمی کنیم زیرا نور محیط به طور طبیعی سایه ها را پر می کند و روشنایی یکنواختی ایجاد می کند. با این حال، حسگرهای دوربین تفاوت های نور را با دقت ثبت می کنند و اغلب سایه ها را اغراق می کنند. نورپردازی تکمیلی این اثر طبیعی را برای نتایج دلپذیرتر تکرار می کند.
نورپردازی تکمیلی چندین نقش حیاتی در عکاسی ایفا می کند:
تکنیک های نورپردازی تکمیلی عموماً به دو دسته تقسیم می شوند: نورپردازی تکمیلی بازتابی و روشنایی مستقیم، که هر کدام مزایای متمایزی برای موقعیت های مختلف دارند.
این رویکرد از سطوح بازتابنده برای بازتاب نور موجود به مناطق سایه دار استفاده می کند:
نورپردازی مصنوعی کنترل کاملی بر شدت، رنگ و جهت ارائه می دهد:
پرتره به ویژه از تکنیک های نورپردازی تکمیلی مناسب بهره می برد.
نور اصلی (طبیعی یا مصنوعی) را در زاویه 45 درجه قرار دهید تا بعد ایجاد شود.
برای نور اصلی قوی، بازتابنده یا برای نور محیط ضعیف، منبع مصنوعی را انتخاب کنید.
تعادل بسیار مهم است - تکمیل بیش از حد، تصاویر را صاف می کند، در حالی که تکمیل ناکافی، سایه ها را باقی می گذارد.
تکمیل را در مقابل سایه ها قرار دهید تا کاهش طبیعی به نظر برسد.
رنگ ثابت را بین تمام منابع نور حفظ کنید.
این وسایل دایره ای به دلایل خوبی محبوبیت زیادی پیدا کرده اند.
هنگام خرید، اندازه، قابلیت تنظیم روشنایی، کنترل دمای رنگ و دقت رنگ را در نظر بگیرید.
عکاسان باتجربه می توانند رویکردهای پیچیده را بررسی کنند.
سیستم سه نقطه ای کلاسیک از نور اصلی، نور تکمیلی و نور پس زمینه برای نتایج بعدی استفاده می کند.
رنگ های گرم، صمیمیت را تداعی می کنند، در حالی که رنگ های سرد، رمز و راز را نشان می دهند.
رویکردهای خلاقانه شامل طرح های طرح دار، عناصر طبیعی یا اشیاء خانگی به عنوان اصلاح کننده است.
ابزارهای نرم افزاری می توانند نورپردازی را زمانی که شرایط ثبت ایده آل نبود، اصلاح کنند.
برنامه های حرفه ای مانند فتوشاپ و لایت روم کنترل دقیقی را ارائه می دهند، در حالی که برنامه های تلفن همراه راحتی را فراهم می کنند.
نورپردازی تکمیلی نشان دهنده یک مهارت اساسی عکاسی است که کیفیت تصویر را به طور قابل توجهی بهبود می بخشد. به یاد داشته باشید که نورپردازی موثر شامل انطباق انعطاف پذیر با هر سناریوی عکاسی منحصر به فرد است تا فرمول های سفت و سخت. با تمرین و آزمایش، عکاسان می توانند تخصص نورپردازی را توسعه دهند که کار آنها را ارتقا می دهد.